Značaj sporta

Sportsko-rekreacione aktivnosti u velikoj mjeri utiču na samopouzdanje, preduzimljivost, pomoć sebi u različitim situacijama, cijenjenje sebe u većoj mjeri što ima uticaja na socijalizaciju osoba sa invaliditetom.

Baveći se ovim aktivnostima ova lica poboljšavaju svoje zdravlje, vitalnost, prevladavaju lakše razne vrste ovisnosti i postižu samoostvarenje.

Sport uklanja fizičke i psihičke barijere koje onemogućavaju licima sa invaliditetom da se bave rekreativnim aktivnostima.

Kada govorimo o fizičkoj barijeri tada mislimo na teškoće finansiranja ovakvih projekata i na arhitektonske barijere koje onemogućavaju pristup licima sa invaliditetom sportskim objektima. Kada je riječ o psihičkim barijerama mislimo na predrasude kod ljudi koji izbjegavaju direktne kontakte na sportskim objektima sa licima sa invaliditetom.

U Republici Srpskoj ne postoji specijalizovani sistem kategorizacije usmjeren ka sportskim zahtjevima osoba sa invaliditetom tako da svaki takmičar sam pribavlja rješenje o invalidnosti. Na osnovu rješenja sportisti sa invaliditetom su: paraplegija, kvadriplegija, amputacija donjih ekstremiteta i opšta kategorija (ne postoji vidljivo tjelesno oštećenje).

Većinu takmičenja organizuju volonteri i njima rukovode nedovoljno stručna lica, pa se dešavaju na takmičenjima propusti kao što su neadvekatno urađeni prilazi

objektima, toaletu, nedostatak stručnosti u suđenju i nedostatak volontera.

Pored svega navedenog invalidi moraju da imaju kao i svi sportisti advekatnu medicinsku pomoć .

Da bi se riješili ovi problemi i lica sa invaliditetom što bolje pripremila i za međunarodna takmičenja potrebno je obezbjediti uslove za što bolji i kvalitetniji rad, a zato su potrebna daleko veća materijalna sredstva. Rješavanjem ovih problema povećaće se broj kvalitetnih takmičara i na međunarodnim takmičenjima i brže suštinsko integrisanje osoba sa invaliditetom u sve segmente života..

Koliko je značajno bavljenje sportom za invalide pokazuje i primjer o petorici mališana sa oštećenim sluhom, koji su nakon 5 godina aktivnog bavljenja košarkom, uz pomoć stručnih lica, nastavili pohađati redovnu školu, umjesto specijalizovane.